Έχουμε φτάσει στην εποχή όπου τα νεράντζια πλέον έχουν αρχίσει να ωριμάζουν και να πέφτουν από τα δέντρα. Όπως φυσικά και τα λεμόνια.
Το αναφέρουμε γιατί το αφήγημα της δημοτικής αρχής ήταν ότι μπολιάζουμε τις νεραντζιές γιατί τα νεράντζια πέφτουν και λερώνουν και πως δεν υπάρχει πολύ προσωπικό στην καθαριότητα ενώ τα λεμόνια "κόβονται".
Πρόκειται για ακόμα ένα αφήγημα όμως (το οποίο είχε βγει και σε δελτίο τύπου) το οποίο πάει περίπατο.
Η Δημοτική αρχή έχει δύο επιλογές: Είτε να προτρέψει τους δημότες να μαζέψουν τα νεράντζια και τα λεμόνια (για γλυκό νεραντζάκι και λεμονάδες;;)
με ότι ευθύνη αυτό έχει φυσικά, αφού σύμφωνα με τις μελέτες στο υπέδαφος των δρόμων στις πόλεις υπάρχει συγκέντρωση βαρέων μετάλλων όπως μόλυβδος, χημικών, καθαριστικών, υπόλοιπα καυσίμων και ορυκτελαίων κλπ. τα οποία περνούν και στους καρπούς.
Είτε να προσλάβει επιτέλους μόνιμο προσωπικό να μπορεί να ανταπεξέλθει στις αυξημένες ανάγκες του δήμου για καθαριότητα.
Διαφορετικά το ίδιο σαπίζουν και τα νεράντζια και τα λεμόνια και θα γεμίσουν τους δρόμους.
Όσο για το μπόλιασμα είναι μία τεχνική που πρέπει να σταματήσει άμεσα, αφού και πολλά δέντρα χάνουμε (από τους εργολάβους με τα πριόνια που κόβουν όλο τον κορμό) και επιπροσθέτως όπως και οι γειτονικοί δήμοι τώρα θα χάσουμε και σχεδόν όλες τις μουριές λόγω της μόλυνσης με το σκαθάρι.
Αν δεν γίνει άμεση πρόσληψη προσωπικού καθαριότητας και εκτεταμένες δενδροφυτεύσεις με σύστημα, το μέλλον μας στην πόλη προβλέπεται μαύρο.